خواهرم كه مرحوم شده نماز را بجا مى‏ آورد، ولى به واسطه كسالت روزه نمى ‏گرفت، و دارائى او منزل قديمى به مساحت چهار صد متر مى‏ باشد كه فعلا خودم و فرزند و عيال و اطفال فرزندم در آن محلّ زندگى مى ‏كنيم. ايشان وصيّت نموده است كه مدّت سى سال نماز و روزه برايش بدهم، حقير كه هشتاد سال از سنّم مى ‏گذرد توانسته ‏ام با زحمت زياد مبلغ 150 هزار تومان تهيّه نمايم. مدّت ده سال هم روزه براى همسرم كه فوت شده و به علاوه يك فقره حجّ كه مستطيع بود و انجام نداده بايد تهيّه نمايم، يك فقره حجّ نيز براى خودم واجب بوده و در أثر كسالت انجام آن به تعويق افتاده كه بايد انجام شود، ضمنا همشيره ‏ام كه فوت شده (و منزل او به إسم بنده مى ‏باشد) مبلغى ردّ مظالم و خمس بدهكار است كه آن هم بايد پرداخت گردد. منزل فعلى هم قديمى است و خريدارى ندارد كه بتوانم با فروش آن وصاياى آنان را انجام دهم؛ و اگر بفروش برسد خودم و بچّه ‏هايم بى سامان خواهيم بود. منتظر پاسخ مى ‏باشم.
‏
ديون و حجّ واجب ميّت از أصل تركه او خارج مى ‏شود، و وصاياى او در ثلث بقيّه نافذ است، و آنچه باقى ماند به ورثه ميّت مى ‏رسد، و تا إخراج دين و عمل به وصيّت نشده حقّ تصرّف در تركه ميّت را ندارند.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، احكام ارث، س 32