عمده‌ترين محورهايي كه مي‌توان از حضور زن در نهضت عاشورا برداشت كرد
عمده‌ترين محورهايي كه مي‌توان از حضور زن در نهضت عاشورا برداشت كرد، موارد ذيل است:
1- صبر و پايداري و مقاومت در برابر سختيها و مصيبتها، چه در طول نهضت و چه پس از حادثه عاشورا.
2- شهامت و دليري در افشاي حقايق و گفتن سخن حق در برابر سلطه جائر كه در اسلام از بزرگترين جهادها است.
3- پيام رساني و تبيين روشنگري در طول سفر، حتي پس از بازگشت از سفر كربلا به مدينه كه توسط حضرت زينب و ام كلثوم و ديگر بانوان اهل بيت، انجام مي‌گرفت.
4- كارهاي پرستاري، پشتيباني و امدادگري در روز عاشورا و صحنه‌هاي پس از آن.
5- روحيه بخشي و تشجيع نسبت به رزم آوران يا ترغيب مادران يا همسران شهدا نسبت به دفاع از امام و رهبري و فداكاري در راه حق، در عمل زنان اهل بيت و همسر زهير، همسر مسلم بن عوسجه، ام وهب، همسر خولي و...
6- مديريت در شرايط بحران، كه عمدتاً نقش حضرت زينب (س) بود به عنوان قافله سالار اسيران و سرپرست كودكان و حفظ و مديريت آن مجموعه داغدار، در شرايط سخت دوران اسارت و در مقابل نيروهاي دشمن و كوچ دشوار شهر به شهر تا رسيدن به شام و سپس مدينه.
7- تغيير ماهيت اسارت و تبديل آن به آزادسازي انسانها و بيدادگري اذهان جامعه. زينب، ام كلثوم و فاطمه دختر امام حسين، اسيران آزادي بخش بودند و ذهنيت مردم را نيز از اسيران جنگي متحول ساختند.
8- عمق بخشيدن به بُعد تراژديك حادثه، كه حاصل نفس حضور زنان و دختركان در يك ماجراست و تأثير گذاري عاطفي صحنه‌هاي پس از عاشورا و بسيج عواطف به نفع جبهه حق، گريستن و سوگواري اهل بيت (ع) و گرياندن مردم كوفه و شام‌با سخنرانيهايشان، از عوامل اين عمق بخشي به بُعد عاطفي حماسه عاشورا بود.
9- مراعات حدود الهي و عفاف و متانت يك زن مسلمان و متعهد حتي در شرايط اسارت و زير سلطه سربازان دشمن.
منبع:
جايگاه زن در عاشورا /ليلا عباسي