شيعه اماميه و اهل سنت در مورد اصل بودن يا فرع بودن امامت چه نظرى دارند؟

يكى از مسائل مهمّ اسلامى نزد شيعه اماميه،مسئله امامت و جانشينى پيامبر(صلى الله عليه وآله)است.شيعه از آن جهت كه براى منصب امامت وخلافت،ارزش خاصى قائل است و خطّ امامت را ادامه دهنده خطّ نبوّت در تبيين،توضيح،توسعه و تطبيق شريعت مى داند،لذا نزد آنان از اهميت ويژه اى برخوردار بوده و آن را از اصول دين به شمار آورده اند. ولى اهل سنّت اين مسئله را جدّى نگرفته و براى آن چندان اهميتى قائل نشده اند و لذا آن را جزو فروع دين به حساب مى آورده اند.جا دارد كه اين مسئله مهمّ زيربنايى كه حيات معنوى و مادى جامعه به آن وابسته است مقدارى مورد بررسى قرار گيرد تا به حقيقت آن پى ببريم.در بين فرقه هاى اسلامى، اختلاف است كه آيا امامت از اصول است يا فروع و در صورتى كه از اصول به حساب مى رود از اصول دين است يا از اصول مذهب؟اصول دين مجموعه امورى است كه مرتبط به عقيده اسلامى است، و تقليد در آن ها صحيح نمى باشد، بلكه بر هر فرد مكلّف لازم است كه در آن ها قناعت ذاتى پيدا كرده و از راه عقل و فطرت با نظر و تدبّر در ادله به  آن ها اعتقاد وجدانى پيدا كند.فروع دين تكاليف و احكامى است كه جنبه عملى داشته و مربوط به افعال و رفتار و عملكرد مكلفين است. در حالى كه اصول مذهب مجموعه اعتقاداتى است كه پايه هاى يك مذهب را تشكيل مى دهد.اصول دينى كه مورد اتفاق جميع مسلمين است عبارتند از «توحيد، نبوّت و معاد»، ولى در مورد امامت اختلاف است، و درباره آن سه نظر وجود دارد:
1 ـ امامت از فروع دين.
2 ـ امامت از اصول مذهب.
3 ـ امامت از اصول دين.
منبع:

امام شناسى و پاسخ به شبهات على اصغر رضوانى، ص 55.