حضرت شبيه‌ترين مردم به رسول اكرمˆ در ظاهر و اخُلاقيات و شمائل است.
رنگ چهره آن حضرت سفيد است كه با مقداري سرخي آميخته شده و گاه زردى كه نتيجه شب زنده داري است بدان افزوده مي شود. پيشانى نازنينش فراخ و سفيد و تابان است، و ابروانش به هم پيوسته و بينى مباركش باريك و دراز كه در وسطش اندكي كجي دارد، و نيكو رو است. بر روى گونه راستش خالى است كه مانند ستاره‌اي درخشان است و ميان دندان‌هايش گشاده است، در شكم و ساق مانند جدش اميرالمؤمنين‰ است.
و وارد شده: «اَلْمَهْدِىُّ طاوُوسُ اَهْلِ الْجَنَّةِ وَجْهُهُ كَالْقَمَرِى الدُّرّىِ عَلَيْه جَلابِيبُ النُّور».
يعنى: حضرت، طاووس اهل بهشت است چهره‌اش مانند ماه درخشنده است، بر بدن مباركش جامه‌ ها است از نور: بر بدن آن جناب جامه‌ هاى قدسيه و خلعت‌ هاى نورانيه ربانيه است كه متلألأ است به شعاع انوار فيض و فضل حضرت حق.[1]

پي نوشت: -----------------------------
[1] . «عَلَيْه جُيُوبُ النُّورِ تَتَوَقَّدُ بِشُعاعِ ضِياءِ الْقُدْسِ» (شيخ عباس قمى، منتهى الامال، تهران، كتاب فروشى اسلاميه، ج 2، ص 425).