شرح اجمالى معراج و عقيده‏ مسلمانان نسبت به آن بدين گونه است كه ما معتقديم قدرت خداوند مافوق تصور ماست. خداوند بارها در قرآن مجيد و كلام حميد خود آن را يادآور مى‏ شود و مى ‏گويد: «خداوند قدرت بر هر چيزى دارد» و «هرگاه اراده كند و به چيزى بگويد بشو، مى ‏شود.» ( والله علي كل شى قدير، ان الله على كل شى قدير، انما امره اذا اراد شيا ان يقول له كن فيكون) با توجه به اين مطلب مى‏ گوييم: مطابق آيات قرآنى و روايات متواتر اسلامى، خداوند جبرئيل امين را مامور داشت تا در يكى از شبها پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) را از شهرمكه و مسجد الحرام به وسيله مركبى به نام «براق‏» به فلسطين و نقطه‏ اى كه بعدها «مسجد الاقصى‏» يعنى دورترين مسجد نسبت به مسجد الحرام خوانده شد، ببرد. (راجع به روز و ماه و سال معراج روايات مختلف است. همچنين درباره جائى كه پيامبر از آنجا اسراء نمود و مطابق صريح قرآن به مسجد اقصى رفت نيز دو نظر هست. بعضى آنرا از شعب ابيطالب و بيشتر از خانه «ام هانى» در شهر مكه، بعضى آنرا در ماه رمضان و برخي در ماه ربيع الاول دانسته ‏اند و دستة اي ديگر آن يكسال قبل از هجرت بيان كرده اند).

پيامبر با براق وارد مسجد الاقصى شد، و پس از بازديد آنجا و خواندن نماز، سوار بر براق كه جبرئيل آنرا هدايت مى‏ كرد. به آسمانها پرواز نمود. در آسمانها برخى ازآثار قدرت الهى و مخلوقات آنجا را ديد. آنها از ساكنان زمين پرسشها كردند و پيامبر پاسخ داد. پيامبر هم از آنها و جبرئيل راجع به آنچه مى ‏ديد سؤال ‏ها كرد و جواب ‏ها شنيد. پس از ديدن ديدنى ‏ها و شنيدن شنيدنى‏ ها، قبل از طلوع آفتاب به جاى خود در مكه بازگشت.

خدا پيامبر خاتم و سرور انبياء را بدين گونه به سير آسمانها و ديدن عجايب و غرائب عالم بالا برد تا پس از بازگشت به زمين، تا ديدى ديگر و اطلاعى بيشتر و اعتمادى محكمتر از همه پيامبران داشته باشد، و با رهنمودهائى كه مي دهد و احكام و قوانينى كه مى ‏آورد، دين او «اسلام‏» كه آخرين دين الهى است با جامعيت ‏خود تا پايان روزگار باقى بماند، و حلال او تا قيامت‏ حلال و حرام او تا ابد حرام باشد.

پي‌نوشت:-------------

علي دواني، تاريخ اسلام ازآغاز تا هجرت، ص142