در فرض مذكور افطار عمدى براى او جايز نيست و اگر عمداً افطار كند، در صورتى كه قبل از زوال باشد، كفّاره ‏اى بر او واجب نيست و اگر بعد از زوال باشد، كفّاره بر او واجب است كه عبارت است از غذا دادن به ده مسكين، و در صورت عدم تمكن، واجب است سه روز روزه بگيرد.

 پي نوشت:

آيت الله خامنه اي، اجوبة الاستفتائات، احكام روزه، س805