شخصى از محل ولادت خود اعراض كرده و در جاى ديگرى مشغول به تحصيل است ولى با اين حال در ايام سال براى ديدن والدين و كارهاى ديگر به آنجا مى‌رود و رفت و آمد خود را قطع نكرده است، آيا‌ اين عمل اعراض حساب مى‌شود؟ و با آنكه قصد ندارد در آنجا زندگى نكند آيا مى‌تواند از اعراض خود عود كند؟ نمازهاى خود را در محلّ تولدش چگونه بخواند؟

جواب:

اگر قصد كرده كه ديگر براى سكونت به وطن اصلى نرود اعراض محقّق شده و در رفت و آمدهاى مزبور حكم مسافر دارد و نمازش در آنجا قصر است.

پي نوشت:

امام خميني(ره)، استفتائات، ج1، احكام نماز، احكام مسافر، وطن و سكونت دائم، س423