اينجانب قبل از چهار سال مبلغ بيست و چهار هزار دينار كويتى از دولت خود براى ساختن منزل به عنوان قرض گرفتم بنا شد شخص مقاطعه كارى با شريك مهندسش اين خانه را در حدود مبلغ قرضى به حسب متداول در بازار براى بنده بسازند ولى به علّت كمبود وسائل و ناشى ‏گرى مهندس منزلى كه بايد در حدود يك سال تمام شود به دو سال كشيد، پس از اتمام منزل مقاطعه كار مبلغ پنجاه و دو هزار دينار از من طلب كرد و اينجانب به سبب گرانى مواد تا حدود چهل و پنج هزار به آنها پرداختم ولى چند نفر اهل فن را به خانه برده همگى متفق شدند كه اين خانه بيش از چهل هزار نمى ‏ارزد به مقاطعه كار مراجعه كردم و از آنها خواستم كه رسيدهاى موجود را به اينجانب نشان دهند اول قبول كرد ولى بعد عذر آورد و به جاى نشان دادن اسناد خشمگين شد و گفت تمام اين مشكلات نتيجه اشتباهات مهندس شريك است در نتيجه خرج منزل دو برابر شده است. در جواب گفتم اين انصاف است كه اشتباه شريك شما را من متحمل شوم؟ ايشان باز به بنده پرخاش نموده و گفت برو من چيزى از شما نمى ‏خواهم. ولى بعد از مدتى تلفنى با من تماس گرفت و حقش را مطالبه كرد، به او گفتم اهل فن مى‏ گويند اين خانه كمتر مى‏ ارزد و بايد حساب شود اگر حقى نزد من دارى به تو مى‏ دهم و اگر زياد گرفتى بايد ارجاع دهى. ديگر به سراغ من نيامد حال با توجه به مطالب مذكور به سؤالات ذيل پاسخ بفرماييد:
1- اينجانب در مقابل اين شخص شرعا مسؤوليتى دارم يا خير؟ 2- آيا نماز اينجانب در اين خانه اشكال دارد يا خير؟ 3- آيا بر اينجانب لازم است كه طرف را هر طور شده پيدا كنم يا خير؟ 4- در صورتى كه اهل فن گفتند ارزش خانه كمتر از مبلغى است كه من به او داده ‏ام آيا اين حجت است كه زيادى را از او مطالبه كنم يا خير؟‏

اگر قرارداد مشخصى بين شما و مقاطعه كار منعقد شده تنها همان مبلغى كه در قرارداد ملتزم شديد بدهكار هستيد. در غير اين صورت قيمت مصالحى كه به درخواست شما در ساختمان بكار رفته و اجرت المثل كارهائى كه به درخواست شما انجام شده ضامن هستيد و با پرداخت آن تصرف در خانه و ساختمان براى شما بى‏ اشكال است.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌2، جعاله، س 3