قضاى روزه‌ها بر عهدۀ او هست هر وقت توانست بگيرد و براى تأخير هر روز تا رمضان بعد بايد يك مد طعام كه تقريبا ده سير است به فقير بدهد. مگر آن كه در تأخير معذور باشد و پس از آن اگر تأخير شد چيزى بر او نيست.

پي نوشت:

امام خميني(ره)، استفتائات، ج1، احكام روزه، س88