ج. خوابى كه به واسطه‌ى آن چشم نبيند و گوش نشنود؛ ولى اگر چشم نبيند و گوش بشنود، وضو باطل نمى‌شود؛ و همچنين است اگر گوش هم نشنود ولى نخوابيده باشد، مثل اين كه به فكر مشغول باشد.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج‌1، احكام وضو ، احكام ديگر وضو ، س 537.