شخصي از روي ضرورت از صبح تا غروب از محل اعتكاف خارج شده و مشغول آن امر اضطراري بوده، با توجه به اين كه خروج او از روي ضرورت جايز بوده آيا اعتكافش صحيح بوده؟
در صورتي كه خروج از محل اعتكاف و اشتغال طولاني به آن امر ضروري به نحوي بوده كه صورت اعتكاف را به هم مي‌زند موجب بطلان اعتكاف است. 
پي نوشت:
پايگاه اطلاع رساني حضرت آيت الله وحيد خراساني، احكام روزه، روزه و مفطرات، س 338