دخترى را به پسرى طورى نشان مى‏ دهند كه صورت دختر خوب ديده نشود، سپس پسر از واسطه مى‏ پرسد كه آيا دختر عيب و نقصى دارد يا نه؟ واسطه مى‏ گويد كه نه تنها عيب و نقص ندارد بلكه خيلى هم زيباست! (و سر به زيرى دختر از خجالت است) ولى بعد از عقد، پسر متوجّه مى‏ شود كه چشمهاى دختر چپ است! ضمنا پسر از أوّل به واسطه گفته بوده كه: "من دختر متديّن و با حجاب مى ‏خواهم" ولى بعدا معلوم شده كه دختر فاقد اين شرائط است؛ آيا عقد صحيح است؟ و در صورت طلاق آيا به دختر چيزى تعلّق مى‏ گيرد؟ به فرض اين كه در موقع ديدن، پسر و دختر صيغه محرميّت خوانده باشند چه حكمى‏ دارد؟‏

عقد ازدواج صحيح است، ولى اگر وصف كمال يا عدم نقص در ضمن عقد شرط شده، يا عقد مبنىّ بر آن واقع شده، در صورت تخلّف شوهر حقّ فسخ دارد، و در غير اين صورت حقّ فسخ ثابت نيست، و در فسخ قبل از دخول مهر ساقط است. و بعد از دخول تمام مهر ثابت است. و در طلاق قبل از دخول نصف مهر و بعد از دخول تمام مهر ثابت است.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ازدواج و مسائل مربوط به آن، عيب در زوجين، س 24