در فرض مذكور روزه او صحيح نيست و بعداً بايد روزه خود را قضا بنمايد،و در موردي كه روزه براي حمل او ضرر داشته باشد علاوه بر قضاء بايد براي هر روز يك مدّ طعام به فقير بدهد، و احتياط مستحب اين است كه در صورتي هم كه روزه براي خودش ضرر دارد ، يك مدّ طعام به فقير بدهد.

پي نوشت:

پايگاه اطلاع رساني حضرت آيت الله وحيد خراساني، احكام روزه، س321