هرگاه مردى زنى را به مدّت يك سال صيغه كند، و به غير از جارى كننده صيغه كه پيشنماز مسجد است و مرد و زن كسى ديگر در آن مكان نباشد، و بعد از تمام شدن مدّت صيغه مرد مبلغ ذكر شده صيغه را بدهد، (شخصى كه صيغه را جارى نموده نيز در حيات است، و كتبا نوشته كه صيغه يك ساله جارى شده است) ولى پس از مدّتى يا چند سالى زن شاكى شود و ادّعاء كند كه صيغه دائمى بودم و من همسر دائمى اين مرد هستم آيا در اين مورد مدّعى كيست و منكر چه كسى خواهد بود؟

هر يك از مرد و زن بايد طبق آنچه وظيفه شرعى مى‏ داند عمل نمايد، و چنانچه نزاعى بين آنها باشد عقد محكوم به دوام است، مگر مدّعى موقّت بودن عقد توقيت را إثبات نمايد.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ازدواج و مسائل مربوط به آن، ازدواج موقت، س 5