سوره طور(52)، آيه 4: (« وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ»)

بعضى‏ گفته ‏اند: مراد از «بيت معمور» كعبه مشرفه است، چون كعبه اولين خانه‏ اى بود كه براى عبادت مردم بنا شد، و همواره از اولين روز بنايش تا كنون آباد و معمور بوده است[1]، همچنانكه قرآن كريم در باره ‏اش مى ‏فرمايد: («إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمِينَ»)[2].
ولى برخي آن را اشاره به خانه ‏اى مى‏ دانند كه در آسمان ها، محاذى خانه كعبه است و با عبادت فرشتگان، معمور و آباد است، اين معنى در روايات متعددى كه در منابع مختلف اسلامى آمده است ديده مى ‏شود. طبق روايتى هر روز هفتاد هزار فرشته به زيارت آن مى‏ آيند و هرگز بار ديگر به سوى آن باز نمى ‏گردند[3].

پي نوشت:

[1] مجمع البيان، ج9، ص163.

[2] سوره آل عمران، آيه 96.

[3] در بحار الانوار (جلد 58 صفحه 55 به بعد) بيش از ده روايت در اين زمينه نقل شده است.

ترجمه تفسير الميزان، ج‏19، ص 6. تفسير نمونه، ج‏22، ص 412