الف- اگر نمازگزار نتواند سر را نگهدارد و بي اختيار دوباره پيشاني به مُهر برسد:

همه مراجع: روي هم يك سجده حساب مي شود و اگر ذكر نگفته، بايد بگويد.

ب- اگر براي نمازگزار ممكن باشد كه دوباره پيشاني به مهر نرسد:

آيات عظام رهبري، مكارم: بايد دوباره پيشاني را بر مهر بگذارد و اگر ذكر نگفته بگويد و يك سجده حساب مي شود.

آيات عظام صافي، بهجت: بايد نگذارد پيشاني دوباره به مهر برسد و اين يك سجده حساب مي شود؛ مگر آنكه در بار اول، بدون آرام گرفتن بدن، پيشاني از روي مهر بلند شده باشد كه در اين صورت بايد دوباره سجده كند.

بقيه مراجع: بايد نگذارد پيشاني دوباره به مهر برسد و اين يك سجده حساب مي شود؛ چه ذكر گفته باشد چه نگفته باشد.   

پي نوشت:

توضيح المسائل مراجع، ج1، م 1071. امام، تحريرالوسيله، نماز، سجود، م 7. رهبري، رساله آموزشي، ج1، واجبات سجده، ص 170. آيات عظام سيستاني، نوري، مكارم، فاضل: عروة الوثقي، الصلاة، السجود، م 14. آيات عظام وحيد، تبريزي: منهاج الصالحين، الصلاة، السجود، م 648. آيت الله صافي، هداية العباد، نماز، م 806. آيت الله بهجت، وسيلة النجاة، الصلاة، السجود، م 742. جامع احكام، رضوي، م 278.