كفّاره روزه كه بر پدر واجب است، اگر به نحو تخييرى بوده است، يعنى وى هم توانايى روزه گرفتن را داشته و هم اطعام را، در اين صورت اگر بتوان آن را از تَرَكه خارج كرد، از آن برداشت مى شود و در غير اين صورت بنا بر احتياط بر پسر بزرگتر واجب است كه روزه را بگيرد.

پي نوشت:

آيت الله خامنه اي، اجوبة الاستفتائات، احكام نماز، نماز قضاي پدر و مادر، س540