اينجانب پس از تحقيق به جمع سه نفره اي از مراجع رسيده ام كه به احتمال زياد، اعلم خارج از آنها نيست، ولي بين اين افراد هيچ دليلي بر ترجيح يكي بر ديگران ندارم. حال با توجه به اينكه يكي از اين مراجع حضرت آيت الله العظمي وحيد خراساني هستند و از طرفي بنده نيز در سن تمييز مرحوم آيت الله العظمي خويي (ره) را نيز درك نموده ام (ولي در آن زمان هنوز تقليد نمي‌كردم) خواهشمند است پاسخ سوالات ذيل را مرحمت فرماييد: 1- آيا وظيفه اينجانب احتياط بين سه مرجع مذكور و آقاي خويي(ره) مي‌باشد؟ 2- اگر يكي از اين مراجع حيّ تقليد ابتدايي از مرجع ميّت را جايز ندانند در اين صورت چگونه بايد بين نظرات آنان احتياط نمود؟

جواب:

1) در مفروض سؤال بايد به احوط از فتواهاى آنان عمل نمائيد، و چنانچه فتواي يكي از آنها مطابق با احتياط نباشد (مثل اينكه يكي فتوي به شكسته خواندن نماز و ديگري فتوي به تمام خواندن نماز بدهد) بايد احتياط كند به جمع بين دو فتوي (يعني نماز را هم تمام بخواند و هم شكسته) و تفصيل آن در مسأله 4 رساله آمده است 2) اخذ به احوط الاقوال (ولو قول ميّت باشد) از مصاديق احتياط است و منافاتى با عدم جواز تقليد ابتدائى از ميت ندارد، ولي مشروط است به اين‌كه آن مجتهد ميّت را لااقل در سنّ تمييز درك كرده باشد. 

پي نوشت:

پايگاه اطلاع رساني حضرت آيت الله وحيد خراساني، احكام تقليد، س6