من يك نكته در مورد تحقيق عرض مي كنم:

گاهي در تحقيق از پسر يا دختر بدگويي مي كنند. اگر پسر يا دختر عيبي دارند و گفته شود، اشكالي ندارد. اما بعضي ها به ناحق بدگويي مي كنند. اين يك رفتار ناشايستي است. علت هاي آن گاهي دشمني يا حسادت است و يا با هم خرده حساب شخصي دارند و گاهي خودشان خواستگار دختر بوده اند و چون جواب منفي شنيده اند، اين كار را مي كنند؛ حالا شما مثلا با مادر پسر حساب شخصي داريد، چرا از پسر او بدگويي مي كنيد؟!

در قرآن داريم: دشمني يك گروه شما را به آنجا نكشاند كه بي عدالتي كنيد. اين به تقوي نزديكتر است.

[«يـا ايها الذين ءامنوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ ولايجرمنّكم شنـان قوم علي الاتعدلوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ» مائده /8

«اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! همواره براي خدا قيام كنيد، و از روي عدالت، گواهي دهيد! دشمني با جمعيّتي، شما را به گناه و ترك عدالت نكشاند! عدالت كنيد، كه به پرهيزگاري نزديكتر است! و از (معصيت) خدا بپرهيزيد، كه از آنچه انجام مي‌دهيد، با خبر است!»]

خيلي دقت كنيد. ممكن است گاهي عيبي را با كلام نگويند، بلكه با لحن و يا حتي با سكوتشان  بگويند و با اين كار در دل طرف ترديد ايجاد كنند. من تقاضا مي كنم اين كار را نكنيد. علامه اميني به اين مكاشفه رسيده اند كه اين افراد بعد از مرگ، به عذاب شديد الهي دچار مي شوند.

از آن طرف گاهي شما در مورد يك آقا پسر تحقيق مي كنيد و يك نفر هم خيلي تعريف مي كند. آيا شما به آن يك نفر بسنده مي كنيد؟ شايد او دوست طرف است و دارد از او تمجيد مي كند و برعكس اين هم صادق است كه بعضي ها بغض دارند. شما بايد از چند مجرا تحقيق را پيش ببريد و به بدگويي يك نفر توجه نكنيد.

پاسخ از حجت الاسلام حسين دهنوي