اين كتاب ترجمه جلد چهارم از كتاب شريف "اصول كافي "يكي از منابع اصلي و چهارگانه روايي شيعه است. در اين بخش روايات تحت عناوين ذيل ترتيب يافته‌اند:

دوستى دنيا و حرص بر آن، طمع، ناسازگارى، بدخوئى، سفاهت، بدزبانى، كسيكه براى بديش از او پرهيز كنند، تجاوز كارى، و ستمگرى، و سركشى، فخر و كبر، قساوت و سخت دلى ظلم و ستم كردن پيروى از هواى نفس مكر و بيوفائى و فريبكارى، دروغ شخص دو زبان و دو رو، قهر كردن و جدائى از برادر دينى، قطع رحم، عقوق و آزردن پدر و مادر، بيزارى از نسبت، كسيكه مسلمانان را آزار كند و خوارشان شمارد، كسيكه دنبال عيبجوئى و لغزش مؤ منان است، سرزنش، غيب و بهتان، داستان سرائى بر ضرر مؤ من، شماتت و شادكامى بگرفتارى مؤ من، دشنام گوئى، تهمت و بد گمانى، كسيكه براى برادردينى خود خيرانديشى نكند و ... .