زنى دخترى را در أيّام رضاع مدّت چهار ماه به مظنّه قوىّ روزى يك مرتبه شير داده، و كودك بقيّه شبانه روز را به غذا و شير گاو و شير مادرش مى ‏گذرانيده. آيا اين نحو شير دادن موجب نشر حرمت مى‏ شود يا خير؟ و آيا شهادت آن زن كه مورد وثوق مى‏ باشد و مظنّه قوىّ دارد كه همه روزه شير مى‏ داده، مثبت مقدار مزبور هست يا خير؟ بالجمله ازدواج بين اين دختر با أولاد مرضعه مزبور صحيح است يا باطل؟

در فرض مزبور رضاع موجب نشر حرمت محقّق نشده و ازدواج مانع ندارد، و تا يقين به تحقّق رضاع با شرائط معتبر حاصل نشود حكم رضاع ثابت نمى‏ شود.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، احكام رضاع، مسائلي در رضاع، س 23