همسر يكى از شهداء طلبه هستم، چهل روز از ازدواج ما مى‏ گذشت كه شوهرم شهيد شد، من هم سعادت نصيبم نشد فرزند يك شهيد را بپرورانم (بچّه ندارم)، زمانى كه ايشان جبهه بودند براى من يقين حاصل شده بود كه ايشان شهيد مى‏ شوند، لذا تصميم گرفته بودم كه ديگر ازدواج نكنم، و خدا را به خاطر شوهرى كه به من داده و خانواده‏ اى كه ايشان دارند شكر مى‏ كنم. برنامه من اين بود كه براى فراگيرى علوم اسلامى در حوزه درس بخوانم، و چون شوهرم شهيد شد من تصميم گرفتم بعد از او همين كار را بكنم، بعد از آن هم برنامه‏ هاى زيادى دارم كه فكر مى ‏كنم اگر ازدواج كنم به آنها دست نمى‏ يابم، زمانى كه شوهرم جبهه بود من به او گفتم كه بعد از تو ازدواج نمى ‏كنم، اكنون نيز ميل به ازدواج ندارم أمّا با پيام شما مانده ‏ام كه چكار كنم؟ هرچه فكر كردم به نتيجه ‏اى نرسيدم، تصميم گرفتم از خود شما نظر بخواهم و مزاحمتان شوم، آيا ازدواج براى من و امثال من در اين زمان ضرورى و جزء واجبات است (كه اگر اين كار را نكنيم معصيت كرده‏ ايم) يا اينكه جزء مستحبّات است؟‏

ازدواج سنّت پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله است، و نبايد از اين سنّت اعراض نمود، و اختيار در اين باره با خود شما است.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ازدواج و مسائل مربوط به آن، لزوم ازدواج، س 2