اگر چنانچه مجرى صيغه نكاح بگويد كه صيغه نكاح را منقطع خوانده ‏ام (مثلا به مدّت سى سال) ولى زن مى‏ گويد دائم خوانده و دائمى بوده، آيا در صورتى كه مجرى صيغه يك نفر روحانى و إمام جماعت باشد مى‏ توان قول وى را حجت دانست و حكم انقطاع بر آن جارى كرد؟ يا آن كه بايد طبق اختلاف در باب دوام و انقطاع كه مرقوم فرموده‏ ايد: "أصل با زوج است و بايد زوجه قسم بخورد" عمل كرد؟

قول مجرى صيغه حجّت نيست، مگر موجب اطمينان شود.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ازدواج و مسائل مربوط به آن، نزاع در عقد دائم و منقطع، س 143