شخصى فوت مى ‏كند، در طبقه أوّل و دوّم وارثى ندارد؛ ورّاث او در طبقه سوّم منحصر به عدّه ‏اى از بنى اعمام و بنى اخوال امّى و ابوينى است:
1- اگر كسى مدّعى باشد كه عمو زاده متوفّى است. آيا او نيز وارث است؟ و با منسوبين امّى و ابوينى سابق الذكر حاجب او هستند؟
2- با توجّه به اين كه ادّعاء نسبت اين مدّعى مورد تكذيب و إنكار سائرين است آيا ادّعاء او مبنىّ بر پسر عمو بودن بدون ذكر امّى يا ابوينى بودن قابل قبول است يا بايد تصريح كند؟
3- اگر شهود نيز صرفا پسر عمو بودن را گواهى دهند، بدون تصريح نوع آن‏ (أبى- أمّى- أبوينى)، براى إثبات وراثت كافى مى‏ باشد؟
4- آيا حاكم در مقابل چنين شهودى مى‏ تواند حكم به وراثت بدهد يا مادام كه شهادت تفصيلى داده نشود نبايد چنين حكمى بدهد؟
‏
وارث بنى اعمام و بنى اخوال هستند و با وجود ابوينى آنها نوبت به ابى آنها نمى ‏رسد؛ و با شكّ در وارث بودن شخص إرث به او داده نمى ‏شود، مگر به طريق شرعى وارث بودن او ثابت شود.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، احكام ارث، س 137