معمولا موقوفات، مخارجى به عنوان بهره بردارى و حفظ عين و منافع موقوفات دارد كه با توجه به ماده 22 آئين نامه اجرائى سازمان اوقاف مى‏ بايست از محل درآمد وقف پرداخت گردد سپس از درآمد خالص درصدى به عنوان حق التّوليه و حق النّظاره برداشت گردد. آيا در اين مورد مي ‏توان متولّى را مجبور نمود كه مخارج فوق را از محل حق التّوليه متعلّقه به خود پرداخت نمايد؟ با توجه به اينكه در اغلب موقوفات، مخارج مذكور، مازاد بر ميزان حق التّوليه است.

اگر حقّ معيّنى براى متولّى تعيين شده از حقّ او كسر نمى‏ شود.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌2، وقف، مخارج وقف، س 82