قنوت از مستحبات نمازهاي واجب و مستحبي است و در كتب شيعه، روايات معتبري از رسول اكرم ‏صلّي الله عليه وآله وسلم و ائمه اطهار ‏عليهم السّلام نقل شده است كه تمامي بر فضيلت قنوت در تمام نمازها گواهي مي دهد.[1]
علّامه محمد تقي مجلسي در كتاب فقهي گرانسنگ« لوامع صاحبقراني» فصلي را با عنوان «قنوت سنتى است از سنن حضرت سيد المرسلين» گشوده و در فرازي از اين فصل، اين سخن حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه را نقل مي كند كه ايشان درباره كسي كه قنوت را ترك گفته بود، فرمود : «مرا خوش نمى‏ آيد كه كسى، از سنت حضرت سيّد المرسلين (ص) رو بگرداند».[2]
متون حديثي اهل سنت نيز، بر انجام قنوت از سوي پيامبر(ص) گواهي مي دهد؛ از جمله به اين دو دقت كنيد:
ابن مسعود مي گويد:«ان النبي عليه السّلام قنت قبل الركوع؛ پيامبر(ص) قبل از ركوع، قنوت به جاي مي آورد»[3]
در روايت ديگري از اهل سنت چنين نقل شده: براء بن عازب كه از ياران رسول خداست مي گويد:«كان رسول الله (ص) لا يصلي صلاه مكتوبه إلا قنت فيها»[4]؛«پيامبر نماز واجبي نمي خواند مگر اين كه در آن قنوت به جا مي‌آورد.»
درباره قنوت نماز در ميان اهل سنت اختلاف فتوي وجود دارد ابو حنيفه مي گويد: قنوت جز در نماز«وتر» در ديگر نمازها مكروه است [5] اما دو فرقه مالكي و شافعي‏، با استناد به روايت انجام قنوت توسط پيامبر(ص)، حكم به استحباب قنوت در نماز صبح و در هر پيشامد ناگوار نموده ‏اند.[6]

پي نوشت :
[1] - الكافي، ج 3، ص 339، بَابُ الْقُنُوتِ فِي الْفَرِيضَةِ وَ النَّافِلَةِ وَ مَتَى هُوَ وَ مَا يُجْزِي فِيهِ
[2] - مجلسي، لوامع صاحبقراني، ج‏4، ص 96. الكافي، ج 3، ص 340
[3] - سنن البيهقي،ج 2، ص 207
[4] - سنن دارقطني:2/37، حديث 4؛ سنن بيهقي:2/198
[5] - هدايه مرغيناني:1/66؛ بدايه المجتهد:1/132
[6] - الفقه علي المذاهب الاربعة، ج 1، عدّ سنن الصلاة مجتمعة.
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)