علي رغم جستجو در منابع كهن و معتبر تاريخي هيچ گزارشي درباره نحوة گرفتن بيعت، به دست نيامد.
همچنين بايد اذعان داشت كه درباره شمار بيعت‌كنندگان بين مورخان اختلاف نظر وجود دارد. برخي منابع، تعداد آنها را:
دوازده‌هزار نفر[1]
و برخي هجده‌هزار نفر[2]
و برخي ديگر بيست و چند[3]
و يا به عبارتي ديگر 25‌هزار[4]
و در گزارشي سي هزار نفر[5]
و حتي چهل‌هزار نفر[6] نيز گفته‌اند.

پي نوشت: -----------------------------
[1]. طبري، تاريخ الامم والملوك، ج5، ص347ـ348؛ مسعودي، مُرُوجُ ‌الذَّهَب، ج3، ص64.
[2]. ابن‌سعد، «ترجمة الحسين ومقتله»، فصلنامة تراثنا، ش10، ص174؛ ابوحنيفة دِيْنَوَري، الاخبار الطِوَال، ص359، 347؛ شيخ مفيد، الارشاد، ج2، ص41.
[3] . ابن‌اعثم, كتاب‌ الفتوح، ج5، ص40.
[4]. ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابي ‌طالب، ج4، ص99.
[5] . ابن‌عبدربّه اندلسي, اَلْعِقْد ُالْفَرِيد، ج4، ص354
[6]. ابن‌نما، مُثير ‌الاحزان، ص26.