اولا: دقيقا معلوم نيست كه حضرت صاحب الامر (عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف) وقت ظهور را نداند؛ اگرچه از بعضى روايات فهميده مى ‏شود كه امام زمان (عج) وقت ظهور را نمى‏ داند[1]، اما اين مسئله قطعى نيست. از طرف ديگر بعضى آيات‏ [2] و روايات‏[3] هم دلالت بر علم امام بر همه چيز در صورت اراده امام دارد.
ثانيا: بر فرض عدم علم، خلل و اشكالى براى مقام امام ندارد، زيرا تنها خداوند است كه نهان و آشكار موجودات عالم را مى ‏داند و اگر چيزى بر خداوند مخفى باشد علت نقص خداوند خواهد بود، اما غير از خداوند، از جمله امامان، محدوداند و طبيعتا علم و قدرت و ساير اوصاف آنها نيز محدود است و اگر چيزى را ندانند دليل بر ضعف آنها نيست. بنابراين، برخى از علوم را تنها خدا مى‏ داند و هيچ‏كس حتى امامان از آن خبر ندارند؛ مثل زمان قيامت.

پي نوشت:
 [1] كمال الدين، ج 2، ص 327، ح 6.
 [2] سوره جن، آيه 28- 25.
 [3] بحار الانوار، ج 53، ص 58، ح 41.
مهدويت پرسش‏ها و پاسخ‏ها، ص57.