اين زيارت از امام باقر(ع) نقل شده است.[1] ايشان در ايام كودكي در واقعه كربلا حضور داشته‌اند. امام اين دعا را به شخصي به نام «علقمة بن محمد حضرمي» آموخت و او نيز به «صالح بن عقبه» و «سيف بن عميره» اين دعا را ياد داد. ابن قولويه قمي (پدر شيخ صدوق) نيز در كتاب «كامل الزيارات» مي‌نويسد: «صالح بن عقبه» و «سيف بن عميره» نقل كرده‌اند كه «علقمة بن محمد حضرمي» خدمت امام باقر(ع) رسيد و از ايشان خواست به وي زيارتي بياموزد كه دو كاربُرد داشته باشد بدين معنا كه: هم بتواند آن را در روز عاشورا هنگام تشرف به حرم امام حسين(ع) بخواند و هم اگر توفيق زيارت قبر امام را نداشت بتواند بوسيله آن دعا، امام را از راه دور و يا از خانه خود زيارت كرده باشد. آن گاه امام زيارت عاشورا را به وي آموخت.[2]

در اواخر «مفاتيح الجنان» ذيل عنوان «حكايت سيد رشتي و تشرف او به خدمت امام زمان(عج)» سفارشات موكد امام زمان (عج) نسبت به مداومت در خواندن اين زيارت نقل شده است كه اهميت و اعتبار «زيارت عاشورا» نزد حضرت حجت را بر ما آشكار مي‌سازد.

 

اين زيارت از امام صادق(ع) نقل شده است[3]. امام اين زيارت را به شخصي به نام «صفوان بن مهران» آموخته و مرحوم شيخ طوسي نيز با واسطه اين زيارت را در «تهذيب» و «مصباح المتهجد»[4] آورده است.

 

سيد بن طاووس اين زيارت را با چند واسطه از جابر جعفي و او از امام صادق(ع) نقل كرده است.[5]

 

پي نوشت:--------------

[1] . شيخ طوسي، مصباح المتهجد، بيروت، مؤسسة فقه الشيعة ، 1411ق،‌ چ1، ص773؛ حاج شيخ عباس قمي، مفاتيح الجنان، ذيل زيارت عاشورا.

[2] . جعفر بن محمد بن قولويه قمي، كامل الزيارات، (تحقيق: جواد قيومي، قم، نشر الفقاهه، 1417ق)،ص327.

[3] . شيخ طوسي، مصباح المتهجد، بيروت، مؤسسة فقه الشيعة ، 1411ق،‌ چ1، ص788.

[4] . شيخ طوسي، مصباح المتهجد، بيروت، مؤسسة فقه الشيعة ، 1411ق،‌ چ1، ص788؛ حاج شيخ عباس قمي، مفاتيح الجنان، ذيل زيارت اربعين.

[5] . جعفر بن محمد بن قولويه قمي، كامل الزيارات، (تحقيق: جواد قيومي، قم، نشر الفقاهه، 1417ق)،ص375؛ حاج شيخ عباس قمي، مفاتيح الجنان، ذيل زيارت مطلقه امام حسين(ع).